Nieuws

In deze casus heeft de benadeelde zelf verklaard dat sprake was van een inschattingsfout voor wat betreft de afstand tot het mechanisme van de versnipperaar, waarbij wellicht de nieuwe bril die hij kort voordat het ongeval plaatsvond kreeg en waar hij (kennelijk) nog aan moest wennen, een rol heeft gespeeld.

Laakbaarheid
De rechtbank Oost-Brabant oordeelt in haar vonnis van 28 januari 2016 (ECLI:NL:RBOBR:2016:230) dat onder voornoemde omstandigheden weliswaar sprake is van zeer onverstandig handelen, maar dat zijn gedraging niet als een ‘in laakbaarheid aan opzet grenzende vorm van schuld’, heeft te gelden. Er is simpelweg sprake van een ernstige inschattingsfout. Dat benadeelde zich ervan bewust moet zijn geweest dat het inherent gevaarlijk is om zijn hand dicht bij de draaiende messen van de machine te brengen, doet daar niet aan af. De rechtbank oordeelt dat benadeelde niet roekeloos heeft gehandeld in de zin van de polisvoorwaarden.

Deze uitspraak bevestigt dat het voor de verzekeraar niet eenvoudig is om roekeloosheid aan te tonen. Een verzekerde kan zich bij alledaagse risico’s gemakkelijk aan een nalatigheid of onvoorzichtigheid schuldig maken zonder dat dit gevolgen heeft voor de dekking. Bron: AM

Er wordt de laatste tijd (o.a. Tros Radar uitzendingen) veel gesproken over het feit dat verzekeraars er alles aan zouden doen om maar niet uit te hoeven uitkeren. Vooral als het langdurige uitkeringstrajecten dreigen te zijn en geen tijdelijke ziektebeelden. Natuurlijk zou je de weigering van deze verzekeraar en het daardoor ontstane geschil ook in dit daglicht kunnen bekijken en uitleggen.

Wat echter veelal onbelicht blijft is dat in een aantal gevallen, zoals ook deze, het aan de verzekeraar is om haar stellingname bij de rechter te bewijzen en dat dit veelal een onmogelijke opgave blijkt. De kwetsbare partij de ondernemer wordt (terecht) in bescherming genomen tegen de professionele  verzekeraar en dat is natuurlijk een goede zaak.

Ook daarom zijn er veel AOV dossiers waar veel twijfels op allerlei gebieden, er hard bewijs ontbreekt, maar er door verzekeraar toch wordt uitgekeerd. Echter zonder dat de verzekerde of adviseur  weet waarom de verzekeraar deze keuze maakt. Immers deze wordt dan niet verder toegelicht dan dat er een briefje komt dat de uitkering is toegekend.