Nieuws

Strekt de AOV ter dekking van dezelfde schade als die waarvoor Allianz aansprakelijkheid heeft erkend?
Betreft de AOV een schade- of sommenverzekering?
Brengt onder de gegeven omstandigheden het feit dat de AOV door [slachtoffer] zelf is afgesloten met zich mee dat verrekening is uitgesloten? Zo ja, dan komt deze in beginsel niet voor verrekening in aanmerking.
Zijn de premies voor de te verrekenen AOV door de aansprakelijke persoon voldaan? Zo ja, dan komt de AOV in beginsel wel voor verrekening in aanmerking.
Dient aan de omstandigheid dat de aansprakelijkheid is gedekt door Allianz doorslaggevend gewicht te worden toegekend?
Verrekening van een uitkering uit een sommenverzekering zal in het algemeen niet in overeenstemming zijn met de redelijkheid als de aansprakelijkheid gedekt is door een verzekering.
Brengt de aard van de aansprakelijkheid en de mate van verwijtbaarheid met zich mee dat verrekening van het voordeel redelijk is? Voor verrekening bestaat in het algemeen eerder aanleiding indien sprake is van een risicoaansprakelijkheid dan wanneer de aansprakelijkheid is gebaseerd op schuld.

Niet redelijk
Over punt B en D bestaat duidelijkheid, de AOV is voornamelijk een sommenverzekering en de premie is nooit door Allianz voldaan. De overige punten worden nader besproken. In het vonnis schrijft de rechter: “De omstandigheid dat de aansprakelijkheid via een WAM-verzekering is gedekt brengt op grond van punt E met zich mee, dat verrekening in beginsel niet redelijk te noemen is. Ook de keuze van [slachtoffer] om in 1987 voor een AOV te kiezen valt als een privéaangelegenheid te zien en is dus niet iets dat een andere (aansprakelijke) partij aangaat (punt C). Verder biedt de AOV voor Reaal geen grondslag om regres op een aansprakelijke persoon te kunnen plegen. Toetsing van deze gezichtspunten brengt dan ook mee dat het in beginsel niet redelijk is om de uitkeringen van de AOV te verrekenen”, aldus het vonnis.

Verlies verdienvermogen
De rechter vond echter dat er ook gegronde argumenten zijn om de AOV wél te verrekenen. “De AOV van [slachtoffer] voorziet bij arbeidsongeschiktheid in een periodieke (dus niet eenmalige) uitkering van een vooraf vastgesteld bedrag. [Slachtoffer] heeft tijdens de mondelinge behandeling toegelicht dat de reden om in 1987 de AOV af te sluiten voor haar was gelegen in het feit dat in het geval van arbeidsongeschiktheid haar belangrijkste doorlopende kosten zouden worden vergoed […]. Met een bedrag van fl. 100,- zou hierin kunnen worden voorzien. De betalingen die Allianz in het kader van de schaderegeling heeft gedaan zien onder meer op het verlies aan verdienvermogen.”

Volgens de rechtbank is het daarom aannemelijk dat de uitkering van zowel Reaal als Allianz hetzelfde doel dienen: vergoeding van inkomensderving. “Dat [slachtoffer] de AOV-uitkeringen feitelijk heeft aangewend om haar nieuwe fysiopraktijk op te starten maakt dit niet anders. Als de derving van inkomen tweemaal zou worden vergoed dan zou [slachtoffer] zonder verrekening in een voordeligere positie kunnen komen, hetgeen in strijd zou kunnen zijn met het indemniteitsbeginsel.”

Evenwicht
De rechter vond dat de argumenten voor en tegen verrekening in evenwicht met elkaar zijn. “Alhoewel de AOV in overwegende mate een sommenverzekering is die een privéaangelegenheid van [slachtoffer] is geweest en Allianz dus niets aangaat – hetgeen niet voor verrekening pleit – kan de rechtbank er niet aan voorbijgaan dat de betrokken sommenverzekering feitelijk ook voorziet in een compensatie voor inkomstenderving.”

Volgens de rechtbank wordt in vergelijkbare zaken altijd voor een alles-of-niets-benadering gekozen. In dit geval kiest de rechter voor een 50/50 oplossing: de AOV-uitkering van Reaal mag Allianz voor de helft verrekenen met de eigen letselschadevergoeding.

Gedeelde premie
De fysiotherapeut stelde dat áls Allianz haar uitkering mocht verrekenen met de schadevergoeding, Allianz ook de AOV-premie vanaf 1987 diende te dragen. De rechter ging daar ten dele in mee. “Omdat Allianz voor 50% profijt heeft van de AOV die [slachtoffer] heeft afgesloten, acht de rechtbank het redelijk […] de premiebedragen, eveneens voor 50%, af te trekken vanaf het moment waarin het risico zich heeft verwezenlijkt tot aan het moment dat [slachtoffer] volledig hersteld is verklaard.”

Brug te ver
Het vergoeden van de premie over de complete periode van 1987 tot en met 2015 was voor de rechtbank een brug te ver. De hoogte van de uitkering is niet afhankelijk van het aantal verzekerde jaren. Omdat Reaal het risico al deze jaren afgedekt heeft en de vrouw bovendien meerdere malen een beroep heeft gedaan op de dekking, achtte de rechter het niet redelijk om Allianz de complete premie te laten betalen.