Hoewel het Broodfonds in 2006 als een innovatief en onderling ondersteunend concept werd beschouwd, heeft het in de praktijk ook bekende tekortkomingen. Deze tekortkomingen leiden ertoe dat velen overstappen naar een veel modernere, veiligere en minder tijdrovende vorm, zoals de schenkkring of Nieuwe Broodfonds Samen Sterk Spaar AOV.
Hier zijn enkele veelgenoemde kritieken die verband houden met een traditioneel Broodfonds:
-Beperkte dekking voor langdurige arbeidsongeschiktheid: Het traditionele Broodfonds is ontworpen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid, meestal met een dekkingsduur tot maximaal twee jaar. De wachttijd, de tijd tussen de eerste ziekmelding en de schenkingen van mededeelnemers, is meestal een of twee maanden. Voor langdurige arbeidsongeschiktheid (bij een Broodfonds stopt de uitkering na twee jaar, ongeacht of je nog ziek bent of niet), kan een aanvullende verzekering nodig zijn.
-Startende zelfstandigen kunnen het eerste jaar van ondernemerschap niet deelnemen, en als ze willen meedoen in jaar 2, hebben zij veelal nog niet voldoende inkomen om mee te doen voor een bedrag dat ervoor zorgt dat hun maandelijkse lasten daadwerkelijk betaald kunnen blijven.
Als ze wel willen en kunnen deelnemen, moeten ze worden gevraagd door een medelid; er is ballotage: andere ondernemers kunnen jouw toelating, onder bepaalde voorwaarden, weigeren.
-Maximale schenkingsbedragen niet altijd passend: Het maximale maandbedrag voor deelname is beperkt tot 2500 euro, wat niet altijd als passend wordt ervaren.
-Beperkt in omvang, groter risico: Broodfondsen hebben doorgaans een beperkt aantal deelnemers (20-50 personen). Dit kan betekenen dat de potentiële financiële steun beperkt is, en grote evenementen (zoals veel deelnemers die tegelijkertijd ziek worden) kunnen de middelen van het fonds aanzienlijk belasten.
-Groter risico qua ziekte: Doordat traditionele Broodfondsen verenigingen hebben vastgelegd in hun huishoudelijke reglementen dat er meerdere malen per jaar allerlei verplichte bijeenkomsten en activiteiten moeten plaatsvinden, ontstaat een groter risico, bijvoorbeeld tijdens periodes van besmettingsgevaar zoals de Corona-tijd. Dit vergroot ook het risico op verminderde sociale cohesie als een bijeenkomst wordt afgelast of online wordt georganiseerd.
-Grootste afhaakargumenten zijn de verplichte bijeenkomsten, vergaderingen en sociale activiteiten zoals spelletjes en wandelingen, geroddel en privacygedoe. Steeds meer zelfstandig ondernemers haken uiteindelijk af vanwege alle verplichtingen en gedoe.
Soms is er discussie en gekonkel over het al dan niet gemak waarmee collega Broodfondslid zich (wel) ziekmeldt, of het langdurig ziek zijn van iemand die, weet een lid, net aan een nieuwe studie is begonnen. Ook het feit dat een lid zijn partner of kind ziek is, en dat hij daardoor niet kan werken, terwijl hij zelf niet ziek is, kan tot discussie leiden. Evenals het feit dat wanneer je ziek bent, iedereen in je Broodfondsnetwerk weet wat je mankeert en wat er met je aan de hand is, wat niet altijd persoonlijk en professioneel bij jou past.
-Afwezigheid van professioneel beheer: Een Broodfonds wordt beheerd door de deelnemers zelf, zonder de tussenkomst van professionele arbodienst, casemanager of medische dienst zoals gerenommeerde verzekeringsmaatschappijen dit al jarenlang professioneel hebben geregeld. Deze deelnemers zijn veelal dus, met alle respect, goedwillende vrijwilligers en amateurs. Dit leidt in de praktijk tot problemen op het gebied van administratie, geschillenbeslechting en transparantie.
-Geen wettelijke basis: In tegenstelling tot traditionele verzekeringen heeft een Broodfonds geen wettelijke basis. Dit betekent dat er minder wettelijke waarborgen zijn voor de deelnemers, en geschillen moeten vaak op basis van onderling overleg worden opgelost. Ook is er geen controle door DNB of AFM op deze verenigingen, zoals wel bij verzekeraars.
-Premiebetalingen: De premiebetalingen zijn afhankelijk van de bereidheid van de deelnemers om regelmatig bij te dragen. Als sommige deelnemers nalatig worden in het betalen van hun premies, kan dit de beschikbare middelen voor uitkeringen verminderen.
-Geen beleggingsmogelijkheden voor ongebruikte fondsen: Ongebruikte fondsen in een Broodfonds worden doorgaans niet belegd om rendement te genereren. Hierdoor kan de waarde van de fondsen in de loop van de tijd afnemen door inflatie, en bestaat het risico op inlegverhogingen of verlaging van de schenkingen als dit nodig is. Verzekeraars zijn hier wel actief mee.
-Gebrek aan aanvullende dekking: Een Broodfonds biedt meestal geen aanvullende dekking voor andere risico's, zoals overlijden of blijvende invaliditeit. Aanvullende verzekeringen kunnen nodig zijn voor een uitgebreider risicobeheer.
