Classificatiesysteem aov's

Het vorige week door Adfiz gepresenteerde classificatiesysteem voor arbeidongeschiktheidsverzekeringen moet helderheid scheppen in de voorwaarden van aov's. Duidelijkheid die volgens Adfiz tot op heden ontbrak, en niet alleen op de aov-markt.

Er wordt gekeken naar mogelijkheden om ook voor andere productgroepen een classificatiesysteem op te tuigen. Het aov-classificatiesysteem moet adviseurs én consumenten een juist beeld verschaffen van de dekking, inclusief het in- en uitlooprisico. "Klare wijn dus voor verzekerden. Het moet voor consument en adviseur volstrekt helder zijn wat er nu precies op tafel komt op het moment dat de verzekerde arbeidsongeschikt wordt", aldus Adfiz-voorzitter Loek Hermans. "Een adviseur moet het product dat hij adviseert, volledig kunnen doorgronden", vult Adfiz-directeur Hanneke Hartman hem aan.

Miscommunicatie

De werkgroep Clarus van Adfiz heeft de aov-producten geclassificeerd aan de hand van een achttal cruciale productkenmerken, die in de praktijk aanleiding geven tot discussie of misverstanden. De acht kenmerken zijn: arbeidsongeschiktheidscriterium per product (beroeps, passend of gangbare), is er sprake van een schade- of sommenverzekering, is de correctiebepaling van toepassing, zijn alle objectief medisch vast te stellen oorzaken van arbeidsongeschiktheid gedekt, is er een contra-expertiseregeling, is er een onderhoudsregeling, is de inloopperiode gedekt, en is de uitloopperiode na opzegging volledig gedekt?

In het onderzoek zijn uitsluitend de aov's voor zelfstandige beroepsbeoefenaren en dga's meegenomen. Van de veertien door Clarus aangeschreven verzekeraars gaven Centraal Beheer en Interpolis aan niet deel te nemen aan het onderzoek; Ohra heeft Adfiz inmiddels laten weten dat dit een interne miscommunicatie betrof en in de toekomst alsnog als deelnemer toegevoegd te willen worden. Ook TAF spreekt van miscommunicatie en wil, net als Centraal Beheer, volgende keer eveneens meedoen. TAF heeft daarbij wel aangegeven zich niet in de huidige classificatienorm te kunnen vinden.

Aanbevelingen

Van de 38 onderzochte producten bestond er in eerste instantie bij 14 een verschil van inzicht tussen de opgave van de verzekeraar en de visie van 'Clarus'. Uiteindelijk is het aantal discutabele producten gereduceerd tot acht, onder meer door aanpassingen in voorwaarden, zelfs in de laatste week voor verschijning van het rapport. Door de werkgroep zijn uiteindelijk aan vijf verzekeraars aanbevelingen gedaan ter verduidelijking van de voorwaarden. In alle gevallen zijn de voorwaarden al aangepast of gebeurt dat binnenkort. Het Verbond van Verzekeraars vindt overigens dat het classificatiesysteem van Adfiz een goede bijdrage levert aan meer inzicht en duidelijkheid in het ruime aov-productaanbod voor zelfstandigen.

Zeg nee tegen een AOV Broodfonds, of...? Met toenemende regelmaat ontvang ik uitnodigingen om me aan te sluiten bij diverse Broodfondsen. Het zijn initiatieven van ZZP'ers die het zat zijn om in de maling genomen te worden door de grote maatschappijen met ondoorzichtige arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. Het Broodfonds is volgens hen hét alternatief. Kort gezegd gaat het om een cluster van ZZP'ers dat elkaar helpt, door de ingelegde premies aan de zieke ZZP'er uit te keren. De kracht zit in het wederzijdse vertrouwen en de onderlinge sociale controle. Ik bedank echter voor de eer. Aan deze potentiële faalfiësta doe ik niet mee.

De aanhangers pik je er zo uit; wereldvreemde idealisten, die denken dat ze vanaf een roze Jip-en-Janneke-wolk de wereld kunnen verbeteren. Van die types die geloven dat ze hun jas in de kleedkamer bij het sportveld aan een haakje kunnen laten hangen en er dan bij terugkomst verbouwereerd achter komen dat de zakken zijn leeggeroofd. Mensen die plots ontdekken dat ze tóch in een Grote Boze Wereld leven.

Afbreukrisico

Initieel is het idee interessant. Dat wel. Maar het werkt niet. Zo debatteerde ik recentelijk in het Universiteitstheater van Amsterdam in een volle zaal en voor het oog van de camera met één van de grootste promotors van het Broodfonds, de VARA-Ombudsman. Toen ik hem vroeg of hij zélf zijn rekeningen op tijd betaalde, zei hij volmondig dat hij dat niet deed. Het onomkeerbare afbreukrisico had ik meteen te pakken. Want hóe kan ik mijn maandelijkse premie en het beheer van financiën toevertrouwen aan iemand die publiekelijk erkent dat hij zich niet aan gemaakte afspraken houdt?

Er volgde nog wat twijfelachtig geprevel over een automatisch incasso waarmee je dan moet gaan werken, maar dat was niet meer dan een overhaaste zoektocht naar zelfrechtvaardiging omdat hij dondersgoed wist dat zijn eigen dissonantiekreukels niet meer gladgestreken konden worden. Weg vertrouwen.

Snotneus

Datzelfde geldt voor het argument van de sociale controle. De aangesloten eenpitters dienen elkaar in de gaten te houden of men werkelijk ziek is waardoor ‘recht van uitbetaling' wordt toegekend. Gek: in het dagelijkse leven kennen we onze eigen buren nauwelijks, we hebben het druk-druk-druk en dan moeten we dus óók nog op ziekenbezoek bij kwakkelende ZZP'ers.

Bovendien ervaart de ene ZZP'er een lichte snotneus als een zware griep terwijl de ander onverminderd doorbuffelt met twee gebroken benen en 41 graden koorts. En, mag ik er iets van zeggen als een andere ZZP'er een ongezond sigaretje opsteekt? Of word óók ik aangesproken op het feit als ik stiekem zit te snacken bij de McDonalds en mijn eigen BMI nog verder de gevarenzone induw? Nee, dat worden oeverloze en tijdrovende discussies.

Zelfreflectie

Dat die grote verzekeringsmaatschappijen zelfreflectie behoeven, is overigens waar. Ook zij verdienen niet het voordeel van de twijfel. Zo heb ik een AOV met een eigen risico van 2 jaar. Als ooit de grote K bij mij toeslaat, dan hoop ik dat het voor mij binnen 24 maanden is afgelopen en dat De Telegraaf een vriendelijk ‘In Memoriam' plaatst op deze plek. Óf dat ik mét een uitkering verder mag. Want na die 2 jaar is het inderdaad afwachten of zo'n grote jongen doet wat hij heeft beloofd.

Maar in de firma Links en Bedrog van de Broodfondspropaganda geloof ik sowieso niet. Ik heb altijd het gevoel dat je het Gezonde Verstand er daar echt in moet martelen. Een ondernemer dient namelijk dicht bij de realiteit te blijven; dat is een kerncompetentie. Eigen verantwoordelijkheid heet dat. Daarom ga ík zeker niet in zee met ZZP'ers, die een eigen invulling geven aan het begrip ‘afspraak is afspraak'. Gegarandeerd: Broodfonds wordt Broodroof. Verstandig dus om dat links te laten liggen.

Bron: Telegraaf

Pensioenleeftijd in 2014 naar 67

De pensioenleeftijd zal in 2014 in één keer worden verhoogd naar 67. Dat schrijft minister Henk Kamp aan de Tweede Kamer. De stapsgewijze verhoging waarvan eerder sprake was (in 2013 en 2015) is dus van de baan. Volgens de minister geeft deze wijziging de pensioenuitvoerders de gewenste lucht om de voorgestelde aanpassing van het Witteveenkader op zorgvuldige wijze in de systemen te verwerken. 'Hiermee wordt de uitvoerbaarheid zeker gesteld en ontstaat voldoende ruimte voor het tijdig informeren van de deelnemers.'

Kamp wil hiermee tegemoet komen aan het verzoek van het Verbond van Verzekeraars ten aanzien van de verhoging van de richtleeftijd. Het Verbond opperde ook de eventuele mogelijkheid om de extra verhoging van de wettelijke AOW-inbouw (hierna: extra franchiseverhoging) reeds per 2013 door te voeren. Op deze manier zouden de budgettaire effecten van het gevraagde uitstel van de maatregelen mogelijk kunnen worden beperkt.

Kamp: 'Evenwel is bij nader onderzoek gebleken dat deze extra franchiseverhoging voor andere partijen die met de aanpassing van het Witteveenkader te maken krijgen, zoals directeur-grootaandeelhouders, tot relatief hoge extra administratieve lasten kan leiden. Ook heeft een nadere uitvraag bij het Verbond opgeleverd dat bij een aantal pensioenverzekeraars toch een deel van de pensioenverzekeringscontracten per 2013 zou moeten worden aangepast. Het kabinet is van oordeel dat de budgettaire winst van het wel laten doorgaan van de extra franchiseverhoging voor 2013 beperkt is, met name als dit wordt afgezet tegen de extra administratieve lasten die met zo'n maatregel gepaard gaan.'

'Daar komt bij dat het doorvoeren van alle maatregelen ineens per 2014 een vereenvoudiging oplevert in de communicatie aan pensioendeelnemers. Het kabinet kiest er alles overwegende daarom voor de voor 2013 en 2015 voorziene fiscale wijzigingen ineens per 2014 door te voeren, dus ook de extra franchiseverhoging. Deze wijzigingen kunnen door de uitvoerders van pensioen- en lijfrenteproducten dan in één keer doorgevoerd worden.'