Nieuws

Minister Dijsselbloem vindt dat de informatie omtrent een AOV duidelijker moet. Dit laat hij weten in een brief naar aanleiding van Kamervragen van Aukje de Vries en Erik Ziengs (beiden VVD). “Het moet duidelijk zijn waarvoor een klant zich wel of niet verzekert en onder welke voorwaarden dit gebeurt”, aldus de minister.

De VVD’ers vragen zich af waarom verzekeraars niet vooraf mensen toetsen bij een AOV. Dijsselbloem: “Een verzekeraar heeft gegevens nodig om een inschatting te kunnen maken van het risico en een daarbij passende premie te kunnen vaststellen. Deze gegevens verkrijgt de verzekeraar middels een gezondheidsverklaring van de klant.” De minister benadrukt dat de klant alle feiten dient te melden die hij kent of behoort te kennen en waarvan hij weet of behoort te begrijpen dat de beslissing van de verzekeraar en de voorwaarden hiervan af kunnen hangen. “Dit betekent onder meer dat de klant die te goeder trouw handelt door de verzekeraar niet kan worden afgerekend op het niet meedelen van feiten die hij niet kende en dat niet kan worden verwacht dat hij rekening houdt met zaken die voor hem als klant niet voor de hand liggen als relevante persoonlijke gegevens.”

Dijsselbloem stelt ook dat een verzekeraar een claim dient te honoreren als de niet-gemelde informatie niet van belang is voor het risico dat zich heeft verwezenlijkt. “Dit betekent dat het niet-gemelde gegeven geen verband dient te houden met de reden voor de arbeidsongeschiktheid. Dit geldt overigens niet als de verzekeraar bij kennis van de ware stand van zaken geen verzekering zou hebben gesloten”, haast de minister zich te zeggen.

Mensen met lage inkomens maken het minst gebruik van vergelijkingssites. Dit blijkt uit de Nationale Vergelijkingsmonitor, een jaarlijks onderzoek van Pricewise.nl in samenwerking met onderzoeksbureau CG Selecties. Het onderzoek laat zien dat Nederlanders vorig jaar 313 miljoen euro hebben bespaard op hun vaste lasten door over te stappen naar een andere energieleverancier of verzekeraar.

Op zich opmerkelijk’ dat mensen met lage inkomens het minst gebruikmaken van een vergelijkssite: "Die groep kan daar – verhoudingsgewijs – juist het meest profijt uit trekken.’’ Mensen met een jaarinkomen tot 15.000 euro bruto vergelijken een stuk minder dan mensen met een salaris vanaf 60.000 euro: 73 versus 78 procent (zorgverzekeringen), 63 versus 74 procent (autoverzekeringen) en 73 versus 85 procent (energieleveranciers).

De besparing op zowel energie als zorgpolissen bedroeg gemiddeld 186 euro (2014: 183 resp. 239 euro). Wie switchte naar een andere autoverzekering zag zijn vaste lasten gemiddeld 151 euro dalen, tegen 128 euro in 2014. De belangrijkste drijfveer om te veranderen van leverancier of verzekeraar is prijs.

Door de extra transparantie in de financiële adviesmarkt weten klanten beter wat er te halen is en wordt de focus op de prijs groter. Naarmate er meer vergelijkingssites komen wordt de keuzestress voor consumenten ook groter. Dat is in het voordeel van de adviseur." Dit stelt onderzoeker Fred de Jong in een artikel in de Actuaris over de veranderende rol van het intermediair.

10 februari 2016
De Jong zegt dit naar aanleiding van de vraag of de opkomst van vergelijkingssites en platforms een bedreiging of ene uitkomst is voor het intermediair. Veel vergelijkingssites zijn in handen van het intermediair, en vormen in die zin geen bedreiging. Wel heeft het intermediair volgens De Jong een "uitdaging om ook qua digitalisering een slag te maken naar de consument en daarbij duidelijk te maken wat de specifieke toegevoegde waarde is en de onderscheidende kracht ten opzichte van zowel de directe aanbieders als de vergelijkingssites”.

Provisieprikkel
Gevraagd of de provisieprikkel is verdwenen en of er een cultuuromslag waarneembaar is, zegt De Jong: “De prikkel is verdwenen bij een deel van de producten, namelijk de complexe en impactvolle producten. Bij schadeverzekeringen en consumptief krediet is provisie echter nog steeds de leidende beloningsvorm. Voor veel intermediairs zijn schadeverzekeringen, en dus provisie, nog steeds de belangrijkste inkomstenbron. De gewenste cultuuromslag vindt voorlopig dus maar deels plaats. Wel is waarneembaar dat het intermediair veel klantgerichter en kwalitatief beter is geworden onder druk van de regelgeving en het toezicht. Doordat je nu een factuur aan de klant moet ‘verkopen’ ben je gedwongen veel scherper uit te leggen wat de toegevoegde waarde is voor de klant.”